Met z’n allen

Goedemorgen beste volgers,

Gisteravond is er van schrijven niks meer gekomen. De dag verliep anders dan onze plannen waren. Dat is het leuke van reizen met een caravan, je kunt spontaan een andere weg nemen.

We ontwaakten in Tromsø zowaar met zon, die we tijdens ons verblijf daar nauwelijks hadden gezien. Het maakt het inpakken en opruimen in elk geval een stuk prettiger dan in de stromende regen.

Op een naastgelegen terrein was de avond daarvoor een vreemde combinatie neergestreken. Een vrachtwagen die mij deed denken aan een voor het vervoer van postduiven. Met allemaal hokjes voor de dieren, alleen in dit geval met gordijntjes ervoor. We verbaasden ons en doken meteen op Google om uit te vinden wat voor organisatie dit soort reizen organiseert. In eerste instantie dachten we dat het voornamelijk jongeren zouden zijn, maar toen we het gezelschap zagen, bleken het vooral leeftijdgenoten van ons. Geslapen wordt in een vrachtwagen met compartimenten van drie stapelbedden, gereisd wordt in een normale bus. Voor het eten wordt een tent opgezet en inklapbare picknick sets neer gezet. We zagen het gezelschap dik gekleed aan het ontbijt, waarna een ieder zijn of haar eigen gerief moest afwassen. Een wonderlijke manier van reizen in onze ogen. 

We reden al vroeg de camping af en hadden prima weer om te rijden. De bedoeling was de grens naar Zweden over te gaan, maar kort daarvoor besloten we naar het eiland Senja te reizen. Daar hadden we geen spijt van, wat een sprookjesachtige rit.  De rit eindigde in het dorpje Gryllefjord, een vissersdorpje, wat op de haven na een trieste indruk maakte. Bij dit dorpje houdt tevens de weg op en kun je de boot naar Andenes nemen, of omkeren en de hele weg weer terug rijden. Wij kozen voor het eerste en sloten ons bij de rij wachtenden aan. De laatste boot van die dag zou om 19.00 uur vertrekken, dus we waren ruim op tijd (15.00) uur. Eerst een Ferrypay account aanmaken, om niet de volle mep te moeten betalen. Cash en pin heeft men bij de maatschappij liever niet. In het plaatselijke café onder het genot van koffie met een lekker stuk taart, lukte  ook dat en begon het wachten. Een beetje wandelen, een snelle avondmaaltijd en daar kwam dan de boot en konden we er oprijden. Voor de laatkomers, helaas, er bleven nog een aantal auto’s en campers op het plein achter. Die zouden moeten wachten tot de volgende boot, vandaag om 11.00 uur.

De overtocht was heerlijk, we hebben de hele reis op het bovendek gestaan. Dik aangekleed en muts op, dan dan weer wel. Onderweg heeeeeeel in de verte een orka gespot en misschien ook walvissen, maar het was te ver om het duidelijk te zien. Veel te snel meerden we aan in Andenes, waar we een plekje voor de nacht vonden, op een groot parkeerterrein buiten het dorpje Bleik. De campings waren, zoals te verwachten die avond vol. Omdat veel camperaars overal na een nachtje weer verder trekken, lukte het vandaag om een plekje op de camping in Andenes te krijgen. Met uitzicht op de Noorse zee. En laat hier nou ook een vogeleiland in de buurt zijn met papegaaiduikers. 😉