Poedelnaakt

Na een paar chaotische dagen reden we vrijdagochtend om half zes ons dorp uit. Er heerste nog geen vakantiestemming, het was koud en de regen vergezelde ons de eerste 400 kilometer. Ik zat te bibberen in mijn drie kwart zomerbroek en veel te dunne shirtje. Die kleding had ik de dag tevoren klaargelegd, toen de thermometer nog zomerse waarden aangaf. Bij de eerste de beste stop dook ik de caravan in om sokken en een jack aan te trekken. Sokken onder een driekwart broek, allesbehalve charmant, maar warme voeten scheelt al de helft. René was wat dat betreft slimmer geweest, die had geen last van de kou.

Ondanks het slechte weer en de vele Baustellen, verliep de reis voorspoedig. Halverwege de middag kwamen we bij  camping Drei Gleichen, waar we twee nachten zouden blijven. Je kunt hier inchecken aan een terminal, of even wachten op de beheerden, die net een fietser naar een plekje bracht waar hij zijn tent kon opzetten. Wij zijn niet zo handig met automaten, en geven de voorkeur aan persoonlijk contact. Dat was maar goed ook, ik bleek voor slechts een persoon geboekt te hebben. Had de instructies op de website duidelijk niet begrepen 😱.

Op veld O mochten we een plek uitzoeken, en we streken neer naast de zwemvijver en de vuurplaats. Jammer genoeg was het zo koud dat we in de caravan zijn gaan zitten met de kachel aan. Moe van de reis en de afgelopen dagen, waren we niet erg actief. ’s Avonds wilden we 2 voor 12 kijken, maar de internetverbinding was miserabel. Om 21.00 uur gingen de gordijnen dicht en kropen we onder ons wollen dekbed.

 Zaterdagochtend was het weer ons beter gezind. Het eerste bakje koffie dronken we buiten in plaats van binnen bij de kachel.

Voor het ontbijt wilde ik gaan douchen, en zou dan op de terugweg de bestelde broodjes meenemen. Opgewekt toog ik naar het “badhuis”, waar brandschone douches waren, zelfs met regendouche! Om de douche te activeren moest ik de Transponderkarte in een houder doen. Niet zo heel moeilijk, toch? Maar linksom, rechtsom, ondersteboven, geen druppel. De tekst die op een klein schermpje oplichtte kon ik niet lezen, dus bril weer op. En daar blinkt in niet mis te verstane letters: Zeitraum abgelaufen? Wat nou abgelaufen, ik stond daar dan wel poedelnaakt, maar nog kurkdroog. Natuurlijk, dat heb ik weer. Snel schoot ik terug in mijn kleren. Dan eerst maar broodjes halen en later aan de beheerder raad vragen. Dat later was heel snel, ik trof hem bij de broodjes en legde hem mijn probleem voor. Hij zou kijken wat er aan de hand was met de kaart en verdween ermee in zijn kantoor. Niks mis mee volgens hem. Vol goede moed ging ik een nieuwe poging wagen. En ja hoor, even later haalde ik fris gewassen de broodjes op.

Vanavond was er een gezellige grill avond, waar we ook een broodje braadworst hebben gegeten. 

Om ruim op tijd terug in de caravan te zijn. Het is tenslotte wel 4 mei.