Es lohnt sich

De nog steeds aanwezige verkoudheid zorgt voor weinig slaap. Hoewel ik overdag weinig last heb, is er ‘s nachts een plaaggeest die mij wakker houdt. Hij is onzichtbaar, maar zorgt voor een flinke kriebelhoest. Het drankje dat ik van de apotheek heb, biedt weinig soelaas. Het middel waarvan ik weet dat het wel helpt is hier niet verkrijgbaar. Vannacht in de weer geweest met thee en honing, dat bood enige verlichting. Tegen de ochtend nog een paar uur geslapen. René is ook nog verre van fit, de vakantie afbreken is ter sprake gekomen. Die optie snel van tafel geveegd. Hier hoeven we niks, het weer is mooi en we zitten in een Luftkurort, dan zou je toch snel kunnen opknappen. In elk geval staan we niet om 8 uur ‘s morgens bepakt en bezakt in de startblokken voor een flinke wandeltocht.

We hebben de laatste dagen wel wat korte wandelingen gemaakt, deze streek is een prachtige wandelgebied.

Zaterdag hebben we rond de Pfaffenstein gelopen. Weinig hoogtemeters, dus goed te doen. In een rustig tempo haalden we ruim 5 kilometer, we knapten er zowaar van op.

Maandag reden we met de auto tot de parkeerplaats aan het eind van de Kirnitzschtalbahn. Een historische tramverbinding tussen Bad Schandau en de Lichtenhainer Wasserfall. Vorig jaar hebben we de rit met de tram gemaakt en dat was een leuke ervaring. Deze keer wilden we naar de Kuhstall wandelen, vanaf de parkeerplaats een half uur lopen.

De naam Kuhstall is vermoedelijk tijdens de 30 jarige oorlog ontstaan, omdat de bewoners hun vee daar verstopten voor Zweedse soldaten. Het is een poort in een rots. In een voor ons doen bijzonder traag tempo wandelden we naar boven. Het was een flinke klim (150 hoogtemeters) en we deden er veel langer over dan de beloofde 30 minuten. Dat kwam ook doordat ik veel te vaak stil stond om rond te kijken. Het was een heel mooie route.

Moe maar blij zagen we dan eindelijk de Kuhstall, dat ook een enorm tochtgat bleek te zijn. Aan de rand ervan in de zon viel het mee. René liep een stukje verder, dan kun je via de Himmelsleiter, een stalen ladder in een rotsspleet, verder klimmen.  Dat geloofden wij wel en na een bakje thee op het nabij gelegen terras zijn we terug naar de auto gelopen. Onderweg werd ons regelmatig hijgend en puffend gevraagd hoe ver het nog lopen was naar de Kuhstall.  We maakten dan voor de stijgende wandelaar een ruime inschatting van de tijd die wij dachten dat ze nog nodig hadden, en sloten steevast af met de woorden “Es lohnt sich!”