Het buurthuis

Beste volgers,

Twee nachten in de buurt van Jokkmokk op een parkeerplaats gestaan, met veel andere reizigers. Kennelijk wilde iedereen op hetzelfde moment internetten, want dat werkte meer niet dan wel. Vandaar geen bericht van ons. We wilden in Jokkmokk naar een camping, reserveren deed men er niet, maar er zouden gasten vertrekken en vanaf 13.00 uur konden we langskomen. We besloten met ons hele hebben en houden naar het museum te rijden dat we wilden bezoeken, en vandaar naar de bewuste camping. In het Ájtte museum was veel te zien, we hebben er de hele ochtend doorgebracht.  Daarna op weg naar de camping, we waren er kort voor enen, er stond een bord langs de kant van de weg: “Vol en we zijn ook écht vol!” Nou dat was meer dan duidelijk ☹️.  Op een bospaadje ons span geparkeerd, broodjes gegeten en overlegd. We wilden in Jokkmokk nog de botanische tuin bezoeken en inkopen doen. Dus terug naar onze parkeerplek, die inmiddels aardig leeg was. De caravan aan het water geparkeerd en met de auto terug naar Jokkmokk, voor een wandeling door de botanische tuin. Na een fijne middag, met gevulde boodschappentassen terug naar de caravan. We hebben daar nog even, dik ingepakt, buiten kunnen zitten. De zon was heerlijk, maar er stak een flinke wind op die het koud maakte. ‘s Avonds leek het wel te stormen, zo ging het tekeer.

Vanochtend bijtijds ingepakt en vertrokken naar de Storforsen waterval. Tegen elf uur reden we daar een vrijwel lege parkeerplaats op. Dat verbaasde ons, we hadden het er al drukker verwacht. Een mooie wandeling leidde ons naar de waterval. Niet heel hoog, wel breed en de moeite waard, we genoten! Het werd steeds drukker, op verschillende plaatsen rook je de geur van bbq, bijna alle vuurplaatsen waren inmiddels bezet. Na een ijsje liepen terug naar de parkeerplaats, waar het bijna vechten was om een plekje. Wat een verschil met de ochtend. 

De bedoeling was naar een camping te rijden, nieuwe poging. We wilden juist een parkeerplek zoeken om wat campings op onze route te bellen of er plek was, toen we langs de kant van de weg een bordje zagen “Ställplats Lauker”. We besloten en er een kijkje te nemen. Een informatiebord leerde ons dat je tegen betaling van allerlei voorzieningen gebruik kon maken. We snapten niet meteen hoe het werkte, dus liepen we naar de overkant van de weg, naar Café Antes. Dat bleek geen café te zijn, maar een klein museum. We werden doorverwezen naar een naastgelegen gebouw, het plaatselijke buurthuis, waar je in het weekend van 12.00 tot 15.00 uur koffie kunt drinken. Twee aardige dames hielpen ons op weg en een van de dames liep mee om het een en ander uit te leggen. Nog geen 10 minuten later hadden we stroom en de code van het service huis. Wij meteen op onderzoek uit en waren verbaasd wat we aantroffen, een woonkeuken van alle gemakken voorzien en een kraakheldere badkamer met douche! 

Zoals we de dames hadden beloofd, kwamen we terug voor de koffie en werden er nog wafels voor ons gebakken. Er kwam een andere dame bij ons, waar we zoveel informatie van kregen dat we spontaan besloten hier twee nachten te blijven. Inmiddels was het ver na 15.00 uur, en we hoorden dat de dames aan het opruimen waren. We wilden juist ons dienblad terugbrengen toen een van hen met de koffiekan kwam en ons nog eens bijschonk. Na de koffie kregen we een rondleiding door het kleine museum, dat eigenlijk al gesloten was, maar van het slot gedraaid werd alsof we VIPs waren. Wat een leuke middag! En wat een vriendelijke ontvangst hier!

Vanavond konden we eindelijk op een vuurplaats ons potje koken, dat daarna je kleren naar de rook stinken, mag de pret niet drukken. We hebben heerlijk gegeten en konden terugkijken op een fantastische dag.