De “spookstad”

Vannacht weer geplaagd door muggen in de caravan. Nou waren we gisteren bij de waterval al gestoken, dus er konden nog wel een paar steken bij. Vooral mijn linkerhand kreeg het zwaar te verduren. Pink, ringvinger en deel van mijn hand zijn opgezet. Vanochtend geprobeerd mijn ringen af te krijgen, maar bij een is dat niet gelukt. Gelukkig begint de zwelling te minderen, voorlopig even geen ringen dragen, op die ene na dan. Sommige muggen slaan venijnig toe, met flink jeukende plekken tot gevolg. Andere steken wat vriendelijker, met nauwelijks last.

Na een ontbijtje in de buitenlucht, heerlijk dat dat kon, zijn we naar Arvidsjaur gereden. We hebben de Lappstaden bezocht. Een oude Sami nederzetting met hutten waarin de Sami overnachtten als ze de kerkdiensten bezochten. De hutten zijn in particulier bezit en worden bij bijzonder gelegenheden nog gebruikt. Daarna zijn we naar de Arvidsjaur kerk gewandeld. Bezichtiging was alleen op werkdagen mogelijk en aan het orgelspel te horen was er een dienst bezig, of net afgelopen, want er kwamen mensen naar buiten. Omdat de kerk er van buiten zo mooi uitziet, wilden we graag binnen kijken. René voorop, hij deed voorzichtig de deur open. De dienst was inderdaad afgelopen, er stonden mensen koffie te drinken en te praten.  We liepen bijna in de armen van de vrouw die de kerkdienst had geleid, gezien het gewaad dat ze droeg. Op onze groet, in het Engels, verwelkomde ze ons en nodigde ons uit voor de koffie. Ook een man die koffie aan het schenken was gebaarde ons dat we welkom waren. Een beetje opgelaten hebben we vriendelijk bedankt en stilletjes rondgekeken. Werkelijk een prachtige kerk, met een mooi beschilderde wand. Uit respect voor de aanwezigen heb ik de camera achter mijn rug gehouden en helaas alleen een foto van de buitenkant. 

In de middag op zoek gegaan naar een bijzondere bron, die in de buurt zou moeten zijn. Die vonden we niet, wel de “spookstad” Laver. Een mijnwerkersstadje waar van 1936 tot 1947 koper gewonnen werd. Er woonden 350 mensen.  De mijn bracht echter minder op dan verwacht en van het verlaten stadje is weinig meer over. 

Uiteraard werd er nog een stukje off-road gereden, helaas zonder wilde dieren tegen te komen. De beer die ik in de verte dacht te zien, bleek een enorme boomstronk, en de rendieren hielden het deze middag ook voor gezien. 

Rond de klok van 5 is het gaan regenen en dat doet het nu, 4 uur later, nog steeds. Het kacheltje staat te “snorren” op 1, en voor het eerst sinds weken moeten we een lichtje aandoen in de caravan.