Bij Erik Larsgården

Nadat we dinsdagavond rond half acht van de boot af konden, hebben we nog zo’n 160 km gereden. Onderweg op een parkeerplaats een plek gevonden voor de nacht. Ondanks de geluiden van de snelweg prima geslapen. Toen ik  ‘s nachts een keer wakker was, dacht ik dat het ochtend was. Er kwam al licht door de ramen, maar mijn klokje wees kwart over twee aan. Een vreemde gewaarwording dat het niet echt donker was.

Op woensdag reden we 350 km, tijd om een overnachtingsplek te zoeken. We klopten aan bij camping Djulöbadets in Katrineholm. Voor een nachtje was er plek genoeg,  vanwege Midsommer was daarna alles bezet. Het was een mooie camping, het sanitair was om door een ringetje te halen. Een grote keuken, gezellige huiskamer en alles even schoon.

Vanochtend een praatje met de plaatselijke brandweer die folders kwam uitdelen over brandveiligheid op de camping. Naar aanleiding van dat praatje zou het zomaar kunnen dat we onze route gaan aanpassen.

De volgende stop op onze route was 185 km verderop, bij Erik Larsgården. Een soort van theetuin waar we tevens konden overnachten. We hadden werkelijk geen idee wat we daarvan moesten verwachten. Het lag nogal van de weg af, als je er niet van wist zou je er aan voorbij rijden. Wat een verrassing. Een winkeltje met heel veel leuke en lekkere dingen, prachtige aardewerk schalen, en nog veel meer moois. En dan het gezellige terras onder de bomen, picknicktafels aan het water en binnen was een enorme keuze aan gebak, wat een luxe. Gewapend met thee, koffie en gebak togen we naar de waterkant, in de zon. Genieten! De foto’s van het terras zijn na sluitingstijd genomen, om te voorkomen dat mensen ongevraagd door mij de digitale wereld worden ingestuurd.

Van de 6 beschikbare camper/caravanplekken waren er nog 5 vrij, we hebben elektriciteit en kunnen zelfs douchen. In de verte een autoweg en een spoorbaan, en heel veel vogels. We hebben tot laat buiten gezeten, genietend van alles om ons heen.