Koud

Vanochtend na het ontbijt opruimen, inpakken en naar de volgende locatie, Vardø. De stad was onlangs nog als bericht in Nieuwsuur. De 93 kilometers er naar toe gingen over een prachtige  weg, de enige trouwens. Een landschap dat wij in Nederland niet kennen. We vragen ons telkens af hoe de mensen hier leven, met name in de lange donkere wintermaanden. Nu is het 24 uur lang licht. In de winter blijft het een periode 24 uur per dag donker. De stad Vardø is niet mooi, wel fascinerend. Kapotte auto’s staan hier gewoon langs de weg en we krijgen niet de indruk dat dat een uitzondering is. Verwaarloosde panden, een wegdek dat zo hier en daar flinke putten vertoont. En dan natuurlijk de witte bollen op het rotsplateau. Je kunt er niet omheen, de radarstations gerund door de Amerikanen, gericht op Rusland. 

Bij de toeristeninformatie informeren we of we daar kunnen bivakkeren. Natuurlijk kan dat, maar of we stroom nodig hebben? “Dat niet direct”, antwoordt René. De vriendelijke jongedame wijst op de plattegrond een locatie aan waar we dan veel beter kunnen staan. “Daar heeft u uitzicht op Hornøya”. We bedanken haar vriendelijk, krijgen de plattegrond mee en rijden een kilometer verder naar een ruime parkeerplaats. We zien het Papegaaiduikerseiland Hornøya en de Barentszzee ligt aan onze voeten. Hier houden we het wel even uit. 

Het weer is nog steeds zomers en na de lunch gaan we naar het Steilneset Memorial. Een indrukwekkend monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van heksenvervolging en verbranding in de 17e eeuw. 

Even verderop is de Vardø vesting, we besluiten de auto te laten staan en lopen er heen. Onderweg verbaas ik me over de Vrouwenmantel. Een plantje waar ik bij het tuincentrum voor moet betalen, groeit hier in het wild. Het Fluitenkruid bloeit hier nog volop en is een mooie combinatie met het gele bloemetje van de Vrouwenmantel. 

De Vardø vesting is het meest noordelijke vesting ter wereld. We bekijken er de tentoonstelling, waar we helaas geen letter van kunnen lezen. Nergens een Engelse tekst, dat is een beetje jammer. 

Terug bij de caravan gaan de stoelen naar buiten en kunnen we nog van de zon genieten. We zien een schip van de Hurtigruten aankomen, die Vardø aandoet. En dan opeens slaat het weer om, in een tijdsbestek van nog geen 5 minuten is het van t-shirt naar dikke trui. De wind draait en het wordt onaangenaam koud. Af en toe een flinke regenbui en onweer. Jammer van de middernachtzon, dan maar vroeg onder de wol. Deze nacht wel met een extra dekbed!